چه دنیای کاملاً متفاوتی با 12 ماه پیش و چه تیم هاکی کاملاً متفاوتی در مونترال.

کانادایی ها در آن زمان سال گذشته در اعماق لشکر فرو رفته بودند و هیچ چیزی برای تماشا وجود نداشت ، اما ساعت برای کاهش رحمت در حال کوچک شدن بود. اکنون بسیاری پیش بینی می کنند که این باشگاه در بخش تقسیم شده شمال که متشکل از هفت تیم کانادایی است ، برنده خواهد شد. البته اکثریت تورنتو Maple Leafs شماره یک است ، اما بسیاری نیز می بینند که کانادایی ها از تمام استعدادهای جدید خود برای شوک زدن به دنیای هاکی استفاده می کنند.

فقط 56 بازی در نظر گرفته شده است که چهارشنبه شب با Maple Leafs شروع می شود و در وقت های اضافه 5-4 هیجان را به دست آورد.

اسبهای وایلد

جوش اندرسون فصل گذشته پس از اینکه به عنوان بازیکنی که قادر به انتقال 20 گل در سه فصل متوالی بود با 27 گل بهترین گل خود ، فقط یک گل داشت.

دلیل فقیر بودن اندرسون این بود که با مصدومیت از ناحیه کتف بازی می کرد. این میزان پس از عملکرد بهتر از 10٪ در سه فصل قبلی ، میزان 1.6 تیراندازی او را توضیح می دهد. وقتی به دلیل مشکلات شانه نمی توانید شوت بزنید ، بعید است بتوانید گل بزنید.

او اکنون سالم است و نه تنها یک ضربه کاملاً عالی را در دوره اول نشان می دهد ، که Habs را 2-1 بالا می برد ، بلکه به وضوح پاهایش را هم دارد.

در طول دوره اول ، اندرسون شبکه را سخت شارژ کرد. او وقتی این کار را می کند مشتی است. او در اولین بار این کار را انجام داد و دفاع لیفز نتوانست آن را کنترل کند. نگهداری از ترکیب این اسکیت و این اندازه بسیار دشوار است.

یک دوره سوم و اندرسون این کار را دوباره انجام می دهد در حالی که او به شدت به تور حمله می کند ، این بار از سمت چپ در حالی که مهاجم را تمرین می دهد ، تلاش می کند و نمی تواند او را نگه دارد.

این دومین گل شب آندرسون بود. هم تیمی های او یاد می گیرند که دقیقاً پشت این هجوم به شبکه فشار بیاورند و به دنبال ریچت های کثیف باشند ، همانطور که سوزوکی در گل 4-3 با گرفتن پاس گل دوم خود. با شلیک اندرسون و سلامتی او به اینجا ، مشخص است که برای ارسال ماکس دومی به کلمبوس این کار بسیار خوبی خواهد بود.

و این نه تنها به این دلیل که او احتمالاً بهتر از Domi خواهد بود ، بلکه به این دلیل است که او به تیم یک جز that اضافه می کند که آنها فاقد آن هستند: اندازه. علاوه بر هدف ، شارژ زیاد به شبکه ، او تعداد زیادی جنگ نبرد را که برای خط خود به دست آورد اضافه کرد.

در کل ، فقط یک بازی بزرگ اول برای اندرسون.

الکس رومانوف مانند یک کهنه سرباز به نظر می رسد ، گویی 29 ساله است و در اوج زندگی حرفه ای خود قرار دارد. بسیار دشوار است که باور کنیم این اولین بازی او در NHL است.

او کنترل کامل داشت. در آغاز دوره اول ، او جیب کارکنان خود را در منطقه خود دریافت کرد و بلافاصله این یخ نشتی استثنایی را ایجاد کرد تا تایلر توفولی را آزاد کند و منجر به یک دیدار برابر کانادایی ها شود.

همچنین در دوره اول او فرصتی برای بازی در منبع تغذیه دوم را داشت و دوباره تصمیمات درست را گرفت. برای دوره دوم ، رومانوف در امتداد خط آبی در حالی که میچ مارنر آن را پوشیده بود رقصید و اصلاً احساس وحشت وجود نداشت. بازی قدرت یکسان: رومانوف روی خط آبی خودش است و کاملاً به توماس تاتار متحیر پاس می دهد تا برای 3-1 گلزنی کند. یک تغییر بزرگ

کلود جولین در حال حاضر بیش از هر مدافع دیگری در تیم در این مرحله از وسط بازی از او استفاده می کند. او شب را در جایگاه دوم و در هوای یخی برای هر دو تیم به پایان می رساند. خیلی عجیب بود که ببینیم او کاری به سختی ساخت اولین بازی NHL شما به همین راحتی انجام می دهد.

همه چیز فقط درست به نظر می رسد: تصمیمات درست ، پاس های مناسب ، کلیپ های مناسب ، تکالیف درست. چه افزودنی بر این محافظت خواهد بود. بهترین مدافع قهرمانی نوجوانان جهان همیشه به یک حرفه خوب در NHL تبدیل نمی شود ، اما مطمئناً به نظر می رسد سلامتی خوبی داشته باشد ، همان چیزی است که رومانوف با آن روبرو است.

این اولین بازی به عنوان یک مدافع تازه کار تازه کار بود که مدتها به خاطر می آورم. چه اضافه استثنایی برای تیمی که به شدت به بهبود دفاع خود در فصل گذشته نیاز داشت.

خوش بینی در این فصل نسبت به کانادایی ها در بالاترین سطح هشت ساله قرار دارد ، اما اگر همه این خوش بینی ها محقق شود ، مهمترین جنبه موفقیت آنها این است که این دو مرکز جوان در سال گذشته نتوانستند از مرحله پلی آف عقب نشینی کنند.

شما می توانید بازیکنان قدرتمندی را جذب کنید ، همانطور که هابز این کار را کرد ، اما اگر تیم در وسط بازی نکند ، شما برنده بازی نیستید. همه ما می دانیم که فیلیپ دانو چه کاری می تواند انجام دهد. پس باید Jesperi Kotkaniemi و Nick Suzuki را داشته باشید ، که مسیر صعودی خود را ادامه می دهند.

سوزوکی اولین بازی فصل برجسته را داشت ، با گلی که گلزنان گل بود. این زاویه وحشتناکی داشت ، فقط یک تکه تور کوچک در گوشه بالای خط دروازه می دید. سوزوکی این سوزن را برای اولین بار در فصل هابز بهم زده است.

با هیجان فراوان بازیکنان جدید ، شاید گفتگو با تمرکز دور از جاناتان دوروین ، همان چیزی باشد که او نیاز دارد. هیچ کس در مورد دوروین صحبت نمی کند ، بنابراین او بی سر و صدا تجارت خود را به عنوان یک عامل بزرگ در هر دو گل از دوره اول برای مونترال اداره کرد. او دقیقاً قبل از رنگ آمیزی سوزوکی ، یک نقطه پتری را که از تیر پرتاب شده بود ، کج کرد. روی گل دوم ، او اندرسون را به مکانی مناسب برای یک تایمر تبدیل کرد.

دواین دو پاس گل داده و به سختی کسی متوجه آن شده است. این ممکن است فرمول باشد. دورین احساس می کند که لازم نیست همه کارها را خودش انجام دهد و بنابراین کارهای زیادی را انجام می دهد ، اما در عوض فقط اجازه می دهد بازی به سراغش بیاید. آرام و بی سر و صدا تجارت خود را اداره می کند.

بز وحشی

در اوایل فصل گذشته ، بن شیارو در سازگاری سیستم در مونترال مشکل داشت و نگران بود که این کار برای کانادایی ها با خط آبی کار نکند.

در پایان سال ، کیارو در جفت اول بود و برای کمک به تیم بسیار اعتماد کرد. این ما را به جوئل ادموندسون می رساند ، که اولین بازی خود را برای مونترال انجام داد و در حال جنگ است.

ادموندسون هرگز یک اسکیت باز سریع نخواهد بود و یخ ها را به آرامی و صاف حرکت می دهد. کاری که او باید انجام دهد این است که جلوی تور را با اقتدار کنترل کند و مطمئن شود که برای جبران فیزیکی آنچه در اسکیت از دست رفته است را دارد.

همچنین لازم نبود او یکی یکی کتک بخورد که این قسمت عمده ای از مشکل شب بود. گل دوم Maple Leafs مستقیماً روی ادموندسون بود که چوب خود را از دست داده بود و نمی توانست کاری از پیش ببرد ، زیرا ویلیام نیلندر به سادگی او را تمرین داد و ضربه ای از گوشه بالا زد.

درست بود که از نظر تصمیم گیری برای ادموندسون زمان دشواری بود ، اما در عین حال ، تمام کاری که در پایان انجام داد این بود که کری پرایس را طراحی کند.

باز هم روی گل سوم ، ادموندسون کسی است که در حالی که بازی را در سه بازی مساوی می کند ، چوب جان تاوارس ندارد. به نظر می رسد – و امیدوارم نه – که ادموندسون برای موفقیت باید مجبور شود در برابر بازیکنان خاصی (یعنی نه بازیکنان سریع) دیده شود. خواهیم دید.

بز وحشی ادموندسون با یادآوری چگونگی کیارو در آغاز کار آغاز شد. این احساس یک شروع دیگر است. بازی بعدی باید خیلی بهتر از بازی اول باشه. امید این است که این فقط یک Chiaro کمی باشد ، نه Carl Alzner.

نقشه های وایلد

نگرانی های زیادی در مورد کول کاوفیلد بعد از مسابقات جهانی نوجوانان وجود دارد که انتظارات زیادی را برآورده نکرد.

ترس اغراق آمیز است. اغراق شده اند او به مراتب بهتر از آمار بود.

قضاوت اینکه یک بازیکن در حال ساخت NHL است یا خیر ، اغلب ممکن است دشوار باشد. به خصوص در مورد مدافعان ، عوامل زیادی وارد عمل می شوند ، اما با استفاده از Cowfield کار ساده ای خواهد بود.

یا گل می زند یا نمی کند. او اگر گل بزند در NHL منظم است. در دراز مدت ، اگر نمی تواند AHLer باشد. به نظر می رسد این چیزی است که ممکن است در مورد همه مهاجمان تصور شود ، اما هنگامی که یک بازیکن همه کاره است ، موفقیت او حول چند جنبه است که می تواند به عنوان یک حرفه ای به دست آورد.

با کاوفیلد ، تنها یک جنبه وجود دارد: گلزنی. او خوب اسکیت می زند. داره خوب پیش میره. او بینش عالی دارد. او بازی را به خوبی پیش بینی می کند. همه اینها فقط در صورت امتیازگیری مهم است.

هرگونه دشواری در دفاع نادیده گرفته خواهد شد. یک مربی خوب فقط از او محافظت می کند ، بنابراین هرگونه نقص در اندازه عمومی مشکلی ایجاد نمی کند.

کاوفیلد یا راهی برای شلیک این گلوله در کلاس جهانی پیدا می کند یا این کار را نمی کند. و او این کار را انجام خواهد داد؟

اول ، او به یک بازیساز در مرکز نیاز دارد که دیدی برای دیدن او داشته باشد. اگر او آن را نداشته باشد ، پس نمی تواند موفق شود. Cowfield توانایی ایجاد فضا با پیروزی در نبردهای puck را ندارد. او بازیکنی است که به بازیکن احتیاج دارد.

کاوفیلد برای انجام کارهای کثیف مورد نیاز برای ایجاد حضور در منطقه ، به بال بزرگ در آن طرف خط نیز احتیاج خواهد داشت.

کافوفیلد پس باید بفهمد که هدف اصلی او یافتن فضاهای مرده است. او اساساً برت هول است. درست زمانی که فکر می کردید هول کار کمی انجام می دهد ، او تنها خواهد بود ، کاملاً مشخص شده ، تا برای هدفی دیگر او را بو کند.

در این جام جهانی نوجوانان اخیر ، کاوفیلد اغلب در وسط ترافیک بود. ممکن است این تصور را داشته باشد که باید بیشتر درگیر شود ، اما در واقع باید کمتر درگیر شود. او باید از ترافیک خارج شود. بگذارید بال دیگر در این نبرد پیروز شود. بگذارید مرکز در این نبرد پیروز شود. او باید مردی باشد که در طرف دیگر تنها ایستاده و پس از جنگ این پاس را دریافت می کند.

این ما را به راهی که او در بازی قدرت در این World Juniors استفاده شده است می رساند. او هوای یخی گرفت ، اما مکانی که در آن قرار داشت نمی تواند برای او بدتر باشد. او تمام وقت یک مدافع داشت.

فرد بزرگتری که می تواند درصد بالاتری از نبردها را پیروز شود باید زره پوش باشد. کاوفیلد باید پاس های نرم خود را به بال های خود به تک تیراندازها برساند. باید به جای ماشه باشد. در اینجا بهترین روزهای الکس گالچنیوک را یادآوری می کنیم. این تنها باری بود که در آخرین خاطره بازی قدرتمند Habs موثر به نظر می رسید. گالچنیوک روی بال خود فقط منتظر بود تا بارها و بارها شلیک کند.

کاوفیلد برای ایجاد فرصت های شوتزنی خود به مربی قدرتمندی نیاز دارد. او به ترکیب مناسب نیاز دارد تا در موقعیت مناسب با برتری مرد قرار گیرد و هر از گاهی در دفاع از او محافظت شود.

سپس کاففیلد باید بیاموزد که چگونه به روش خود موفق شود: از ترافیک خارج شود ، در مناطق مرده هجومی ظهور کند ، از نیمه دیوار خارج شود تا در بازی قدرت شانس کسب کند ، در دفاع نکته را بپوشاند.

ساده است اگر او مرتباً گل بزند ، در مونترال است. اگر این کار را نکند ، او در لاوال است. علیه او شرط نگذارید. او تا کنون تمام آزمایشات را پشت سر گذاشته است و این شامل این نوجوان جهانی نیز می شود ، جایی که پس از اتمام تمام انتقادات به مدال طلا دست یافت.