در 25 ژانویه سال 2020 ، کانادایی ها هنوز زندگی خود را به روال معمول داشتند: سفر به دفتر ، دیدار با دوستان ، صرف شام ، در آغوش گرفتن عزیزان ، استراحت. اما اعلام این روز اولین مورد COVID-19 در کانادا یک سری رویدادها را آغاز کرده است که به زودی همه چیز را تغییر خواهد داد.

در ماه مارس ، هنگامی که پرونده ها در حال افزایش بود ، مقامات بهداشتی شروع به اجرای مجموعه ای از اقدامات کردند که تعداد کانادایی ها را کاملاً تغییر می دهد. نتیجه گیری و درخواست فاصله فیزیکی منجر به این شده است که شرکت ها از محل کار به خانه منتقل شوند ، محدودیت های سفر ، قوانین استفاده از ماسک ، لغو رویدادهای مهم و جلسات ویدئویی جایگزین تعاملات شخصی شود ، زیرا از مردم خواسته شده است از دیدن کسی حتی نزدیک خودداری کنند.

جک جدواب ، رئیس انجمن مطالعات کانادایی ، می گوید بزرگترین تغییر در زندگی روزمره کانادایی ها انزوا از دوستان ، خانواده و همکاران است.

وی گفت: “من فکر می کنم بسیاری از این تغییرات بر اساس همین محدودیت های تحرک ما است ، که اشکال مختلفی دارد ، چه تعامل با خانواده و دوستان و چه دیدن افرادی که ما در زندگی روزمره عادت به دیدن آنها داریم ، برخلاف صفحه نمایش.”

یک نظرسنجی آنلاین که برای گروه Jedwab در ماه سپتامبر انجام شد ، نشان داد که بیش از 90 درصد از 1500 نفر در این نظرسنجی اظهار داشتند که COVID-19 زندگی آنها را تغییر داده است و بیشتر آنها عدم توانایی دیدن خانواده و دوستان را بزرگترین عوامل می دانند.

اگرچه تعداد کمی از کانادایی ها از ابتلا به بیماری همه گیر دست نخورده اند ، اما جدواب می گوید زنان ، تازه واردان کانادا و افرادی که قبلاً از نظر اقتصادی و اجتماعی آسیب پذیر بوده اند ، به ویژه در اثر از دست دادن شغل ، به شدت تحت تأثیر قرار می گیرند.

در اینجا نگاهی داریم به اینکه چگونه COVID-19 زندگی روزمره برخی از کانادایی ها را از گروه های مختلف تغییر داده است:

بازنشسته ها

[ Sign up for our Health IQ newsletter for the latest coronavirus updates ]

از نظر بیل ون گوردر ، 78 ساله بازنشسته اهل هالیفاکس ، همه گیری زندگی اجتماعی فعال و فعالیت های داوطلبانه مورد علاقه خود را به طور موقت در صحنه های تئاتر و موسیقی محلی به طور موقت متوقف کرد.

وی در یک مصاحبه تلفنی گفت: “افراد تئاتر ، همانطور که می دانید ، افرادی هستند که عاشق بغل گرفتن هستند و ناتوانی در آغوش گرفتن در آن زمان ها شاید یکی از سخت ترین موارد بود.”

او را خوش شانس می دانند زیرا حداقل او و همسرش استر برخلاف بسیاری از دوستان تنها او که کاملا منزوی هستند ، یکدیگر را دارند. بسیاری از افراد مسن که بیشتر در معرض خطر عوارض شدید ناشی از COVID-19 هستند برای ارتباط با خانواده خود یا یافتن افرادی برای کمک به آنها در کارهای خانه تلاش می کنند.

داستان های محبوب

• 

  پلیس گفت ، یک فرد مسلح توسط سرویس های مخفی در نزدیکی کاخ سفید دستگیر شده است

• 

  FBI می گوید یک مرد تگزاسی متهم به شورش در پایتخت در توییتر در مورد “قتل AOC” نوشت

VanGorder که با انجمن بازنشستگان کانادا کار می کند نیز معتقد است که اعلامیه های مبهم دولت ، به ویژه در مورد دسترسی افراد مسن به واکسن ، “باعث ایجاد اضطراب و بی اعتمادی زیادی در سیستم” در میان افراد مسن که از قبل عصبی هستند ، می شود.

اما در حالی که همه گیری شدید بود ، او می گوید که آبکاری نقره وجود دارد. او و بسیاری از دوستانش در حال یادگیری استفاده از سیستم عامل هایی مانند Zoom و FaceTime هستند که به افراد مسن کمک می کند تا با اقوام خود در ارتباط باشند و با جوامع خود ارتباط برقرار کنند.

وی گفت: “ما معتقدیم که نکته مثبت این است که ، البته ، این دانش پس از COVID نیز ادامه خواهد یافت و یک گام واقعی به جلو خواهد بود ، به طوری که افراد مسن احساس می کنند در هر آنچه در اطراف آنها اتفاق می افتد بیشتر درگیر هستند”

وی گفت: اولین کاری که او هنگام بازگشت به شرایط عادی انجام خواهد داد ، آغوش گرفتن از نوه ها و دوستانش از تئاتر است.

دانشجویان دانشگاه

هنگامی که کلاسها به صورت آنلاین حرکت می کردند ، بسیاری از دانشجویان مجبور شدند خود را با زندگی و یادگیری در فضاهای کوچک تطبیق دهند و در زمانی که ایجاد دوستی مادام العمر و شبکه های اجتماعی بسیار مهم است ، از دوستان و زندگی دانشگاه جدا شوند.

مسکن کوچک ، ناتوانی در سفر به خانه ، ترس مالی و ناامنی در بازار کار به “احساس انزوای بیشتر” برای بسیاری از دانشجویان کمک کرده است ، طبق گفته های Bryn de Chastelain ، یکی از ساکنان انتاریو که در دانشگاه سنت ماری در هالیفاکس تحصیل می کند و رئیس آن اتحادیه انجمن های دانشجویی کانادا.

اگرچه وی معتقد است که مدارس برای حمایت از دانش آموزان همه کارها را انجام داده اند ، اما د شاستلن می گوید بسیاری از دانش آموزان شاهد رنج سلامت روان خود هستند.

وی گفت: “بسیاری از دانش آموزان واقعاً در تلاشند تا از خانه یاد بگیرند و به صورت آنلاین تحصیل كنند و من فکر می كنم كه تولید بسیاری از راهكارها برای دانش آموزان بسیار دشوار است.”

والدین

مدارس در سراسر کشور برای چند ماه در بهار تعطیل شد ، و این منجر به یک چالش سخت برای والدینی شد که ناگهان مجبور به مراقبت از کودکان ، کار و امنیت خانواده خود شدند.

از سرگیری مدارس در پاییز بسته به شرایط و رویکرد COVID-19 برای هر استان چالش های مختلفی را به دنبال داشت. در انتاریو ، بعضی از والدین آموزش آنلاین بصورت تمام وقت را انتخاب کردند ، در حالی که دیگران نخست وزیر داگ فورد مجبور به تمدید تعطیلات زمستانی شدند مجبور به شرکت در این دوره شدند. در کبک ، که گزینه ای از راه دور را برای بیشتر دانش آموزان مجاز نمی داند ، برخی از والدین اکراه چاره ای جز فرستادن فرزندان خود به کلاس نبودند.

داگ لیبرمن ، پدر دو فرزند در مونترال گفت: “من فکر می کنم ناامنی ، نه فقط برای بچه ها ، بلکه برای همه چیز – کار ، روابط زندگی و همه چیز – قطعا موضوع COVID بود.”

لیبرمن گفت که بزرگترین چالش تلاش برای برقراری تعادل در سلامت و ایمنی خانواده اش با حفظ تجارت مواد غذایی و حفظ احساس عادی بودن برای دو دختر 10 و 12 ساله وی است.

برای خانواده وی ، این به معنای تلاش برای گذراندن وقت در بیرون است ، اما همچنین وقت بیشتری را صرف اکران می کند و سرانجام روز به روز کارها را انجام می دهد.

وی گفت: “من مطمئناً تصور نمی کنم که جوابی داشته باشیم و فکر می کنم مثل بقیه بهترین کارها را کردیم.”

به لینک مراجعه کنید »