پنجشنبه در این فصل اولین بازی از 10 بازی مونترال کانادایی در برابر سناتورهای اتاوا بود.

روی کاغذ ، اختلاف آشکاری وجود داشت – بهترین تیم لیگ در برابر آخرین تیم لیگ. این بازی به عنوان یکی از آن بازی های تله ای اعلام شد – جایی که شما باید شور و اشتیاق و گرسنگی به وجود آورید ، مهم نیست که حریف شما چه کسی باشد ، زیرا همه حرفه ای هستند.

و مطمئناً کانادایی ها واقعاً در دام افتادند و 3: 2 مغلوب سناتورها شدند.

اسبهای وایلد

خط فیلیپ دانولت ، که سومین قسمت بزرگ فصل است ، بهترین امسال بود.

برندان گالاگر بالاترین سطح گرسنگی را در این مسابقه داشت. تصادفی نیست که او کسی بود که در مقابل تور به سختی جنگید تا نبردی را برای پیروزی در نتیجه بدست آورد. توماس تاتار هم یک پرش داشت.

کانادایی ها در حال حاضر به طور خلاصه اهداف بیشتری نسبت به کل فصل سال گذشته دارند. اندکی پس از نشان دادن جاش اندرسون ، مونترال هفت گل دارد. این در 11 بازی است – یک موفقیت قابل توجه.

با توجه به اینکه فقط 56 بازی است و نه 82 بازی ، این فصل “بیشترین” را نخواهد داشت. این جای تأسف دارد ، زیرا اگر 82 بازی در این فصل برگزار می شد ، هابز در آستانه رقابت با رکورد گلهای کوتاه قرار داشت.

بز وحشی

چشمگیرترین قسمت بازی کانادایی ها در این فصل پیش نمایش آنها است. برای آنچه دهها سال توسط تیم مونترال دیده نشده است یک فوریت وجود دارد. معمولاً در این فصل هاب ها بی رحم بوده اند. به محض لمس بازیکن از تیم حریف ، یک بازیکن کانادایی روی آن بود.

در این بازی نیست فقط این بود که هابز فقط پیشانی اش گرسنه نبود. به همین دلیل است که آنها بازی می کنند: برای نشان دادن این که اگر شما آماده جنگ ، رقابت ، فداکاری نیستید ، مهم نیست که شما باید استعداد بیشتری نسبت به حریف خود داشته باشید.

سناتورها برای ایمن نگه داشتن بازی ، پارک اتوبوس و گرفتن بازی وارد بازی شدند. آنها از دمیدن می ترسیدند. آنها از بدترین سناریو ترسیدند ، اما در عوض آن را به هابز سپردند.

عادتها به اندازه احساس بسیاری از طرفداران بد نبودند. ScoreVision در ارزیابی این مورد در شبکه های اجتماعی بسیار زیاد است. کانادایی ها در این رقابت ها از نظر سرزمینی تسلط داشتند ، اما تیمی پیدا کردند که بسیار ایمن بازی می کرد. کانادایی ها خیلی وقت استراحت یا سبد دو بر یک دریافت نکردند.

این برای مونترال مشخصه اصلی این فصل بود ، بازی در تیم های دفاعی بسیار بد که تعداد زیادی فرصت عجیب مانند ونکوور و ادمونتون را از دست دادند. وقتی هیچ مرد عجیب و غریبی وجود ندارد ، شما باید حضور خود را در منطقه ایجاد کنید و برای جایزه بسیار سخت تر کار کنید.

انتظار داشته باشید که اتاوا 9 بازی دیگر مانند این انجام دهد. آنها نمی توانند در هاکی مسابقات بالا برنده شوند. متأسفانه بعید است امسال در برابر این تیم سناتور هیجان انگیز باشد. آنها برای نه بازی دیگر اتوبوس را پارک می کنند. این تنها فرمولی است که آنها شانس موفقیت دارند.

آیا یک ضربه می تواند خوب باشد ، اما دروازه بان باید همزمان آن را داشته باشد؟

ضربه توماس چابوت برای تساوی بازی همزمان خوب بود ، اما ضربه ای بود که کری پرایس معمولاً دفع می کرد. شوت کوتاه تیم اشتوتز برای ایجاد نتیجه 2-1 به خوبی انجام شد ، اما باز هم این چیزی است که معمولاً پرایس باعث می شود مانع شود. در شش شروع قبل از اتاوا در روز پنجشنبه ، قیمت فقط 0.903 درصد برای پس انداز بود. در این یکی او 864 بود. در طی شش بازی ، میانگین دروازه بان های او در لیگ چندان اهمیت چندانی نداشت ، زیرا در این آیین نامه نباخته بود.

داستان های محبوب

• 

  انتاریو گزارش بیش از 1500 مورد ویروس کرونا ، 88 مورد دیگر

• 

  دو مامور FBI که در فلوریدا کشته شدند در تلاشند تا از کودکان در برابر سو ab استفاده کنندگان محافظت کنند

مهم بود قیمت مورد نیاز برای پس انداز. پرایس به عنوان دروازه بان سی و سوم در لیگ وارد بازی شد. آیا از اینجا بهتر می شود؟ این ضروری خواهد بود زیرا زیر 900 می تواند به عنوان یک مشکل برای مدتی پنهان شود ، اما در دراز مدت شما با این تعداد در بازی های بزرگ برنده نمی شوید.

نقشه های وایلد

انتقادات در طول سالها کار مارک برگوین مناسب بوده است. رتبه بندی خودش گویاست. او همین حرف را به شما خواهد زد: کنار گذاشتن پلی آف برای سالهای بیشتر از موفقیت در موفقیت ، موفقیت نیست. مهم نیست که تاریخ را بازنویسی کنید ، بلکه اکنون باید آن را به عنوان تاریخ به رسمیت بشناسید. برگوین معاملات زیادی را به دست آورد ، اما هرگز تیم بزرگی را ایجاد نکرد. این شفابخش آشیل او بود. او تیمی نساخت.

حالا او یک تیم ساخته است. اکنون مونترال کانادیانس یک تیم است.

مردم یاد می گیرند با گذشت زمان در کار خود بهتر عمل کنند. ارزیابی برگوین با نقل قول تنها از وقایع مدت ها پیش منصفانه نیست. ارزیابی ادامه دارد.

سه سال پیش ، برگوین دید که سوراخ های مهم زیر را در تیم خود دارد: کسی که نمی تواند در وسط بازی مسلط شود ، ضعف در جفت اول و خط آبی به طور کلی ، اندازه به دلیل اینکه تیمش به طور کلی کوچک است ، و بازگشت به دروازه بانی که می تواند در یک بازی پیروز شود.

سپس او و کارکنانش کار بر روی پر کردن همه این چاله ها را شروع کردند.

ما از مرکز شروع می کنیم ، جایی که تیم یک ستاره جوانه زنی در نیک سوزوکی دارد ، یک مرکز دو طرفه قدرتمند دیگر Jesperi Kotkaniemi ، یک بازیکن جوان در Jake Evans که بسیار بالاتر از موقعیت مورد انتظار خود بازی می کند ، و یک فیلیپ دانول قدیمی قابل اعتماد که یکی از بهترین بازی های 200 فوت در هاکی. اینها چهار مرکز اصلی هستند که کانادایی ها از دهه 1990 یخ زده اند.

عدد بعدی خط آبی با اندازه یا عمق ناکافی بود. بن کیارو وارد مسابقه می شود تا جفت اول را متناسب کند. جوئل ادموندسون می آید تا اندازه ای ارائه دهد. الكساندر رومانوف وارد این بازی می شود تا در خط حمله و دفاع بازی خوبی انجام دهد. سه تغییر بزرگ ، ارائه اندازه ، هوش و حرکت واشرها.

یکی دیگر از مشکلات تخته سفید باید به طور کلی کمبود اندازه باشد. خیلی ها از همان بازیکن. این تیم فریادی طولانی از دیوید دشارنا به عنوان مرکز شماره یک یا حتی مکس دومی دارد که برای یک طلسم کوتاه در میانه جای او را می گیرد. این همه بازیکن کوچک. برگوین با به دست آوردن جاش اندرسون ، نوعی از وینگر مونترال که مدتهاست به آن نیاز داشت ، این مشکل را با تخته سفید از بین برد. او همچنین در جوئل آرمیا یک برنده جیب دارد. اکنون می توانید بازیکنان معمولی کوچک را به صورت جفت حساب کنید و برندان گالاگر و پل بایرون اگرچه کوچک هستند اما بازیکنان بزرگی را بازی می کنند.

سرانجام ، برگوین پس از اینکه سرانجام فهمید که آنتی نعیمی و هر دروازه بان دیگری که در تیم دیگری بجنگد ، ناگهان به اینجا نخواهند آمد و توانایی متوقف کردن جیب را پیدا می کنند ، مسئله دروازه بان ذخیره را در نظر گرفت. در عوض ، برگوین دروازه بان با بالاترین کیفیت را در جیک آلن پیدا کرد که بسیار خوب عمل می کند و حتی تاکنون از کری پرایس نیز بهتر است.

هر یک از تیم های خوب هاکی در جای مناسب بازی می کنند. آنها در توانایی که دارند واقع شده اند. بنابراین ، آنها وقتی چنین مهارت خاصی ندارند یا وقت خود را روی یخ می گذارند ، مجبور نیستند با بهترین بازیکنان باشگاه دیگر روبرو شوند ، که آنها را از نظر ذهنی برای تصمیم گیری درست خسته می کند. هر کسی در جایی که هست احساس راحتی می کند.

به عنوان نمونه می توان به برت کولاک اشاره کرد که اگر اجازه دهید جفت سوم را بازی کند ، استثنایی به نظر می رسد. ویکتور مته در بهترین جفت پیشرفت نخواهد کرد ، تلاش می کند بهترین بازیکنان هاکی را شکست دهد. آرتوری لهکنن یک مثال عالی دیگر است ، زیرا او در خط چهارم بهترین هاکی خود را در حرفه خود بازی می کند. بدون اینکه بخواهم به عنوان بازیکن خط دوم گل بزنم.

راحت همه راحت هستند

به بازیکنان اجازه دهید در جایی که متعلق هستند و در جایی که بتوانند مسئولیت های خود را بر عهده بگیرند ، و شما یک فرصت عالی برای ساخت یک تیم کامل هاکی دارید.

این بهترین تیمی است که مارک برگوین ساخته است. مردم همچنان یاد می گیرند که چگونه کار خود را بهتر انجام دهند. اکنون برگوین یکی از بهترین های بازی با او است. یکی می داند چگونه تیم بسازد.

– برایان وایلد ، نویسنده ورزش مستقر در مونترال ، پس از هر بازی Canadiens ، شما را با ندای وایلد در globalnews.ca آشنا می کند.