در حالی که کانادا به پردازش یافته های بقایای 215 دانش آموز از مدارس مسکونی در Kamloops ادامه می دهد ، اعضای گروه Splatsin آخر هفته را در یک آتش مقدس مقابل مرکز جامعه خود جمع کردند.

عضو گروه Setatkwa Christian صبح شنبه آتش روشن کرد تا هم به عنوان یک بنای یادبود و هم به عنوان محل تجمع بازماندگان مدارس مسکونی عمل کند.

کریستین گفت: “بسیاری از چیزها برای بازماندگان تحریک شد ، و من فقط احساس کردم برای ما در جامعه ما واقعاً مهم است که مکانی برای رفتن به آنها داشته باشیم و آنها را معالجه کنیم و آنها را شفا دهیم و ناراحت شوند.”

از جمله کسانی که آخر هفته را در آتش سپری کردند دونا آنتوان ، بازمانده از یک مدرسه مسکونی بود.

آنتوان در دهه 1950 و 1960 در دو مدرسه مسکونی تحصیل کرد ، از جمله در مدرسه کملوپس.

وی گفت: بحث در مورد آتش سوزی احساسات قدیمی را برانگیخت.

“این به من یادآوری کرد که دور شدن از تنها محیطی که می شناختی چقدر دردناک بود. خیلی عجیب بود ما نمی دانستیم که چگونه به زبان آنها صحبت کنیم. “

“یک مرد ، احتمالاً کشیش ، با لباس بلند بزرگ آمد و پدرش گفت:” اکنون زمان رفتن است. آنها آمده اند تا شما را ببرند و اگر با آنها نروید ، پلیس می آید و شما را می برد و من را به زندان می اندازد. ما نمی خواستیم پدرمان زندانی شود. “

عضو گروه Splatsin یادآوری کرد که یکی از همکلاسی هایش هنگام مدرسه درگذشت.

داستان های محبوب

• 

  Boo hoo: زنی پس از درخواست “مدیر فرودگاه” با صدای ویروسی متهم می شود

• 

  انتاریو 1000 مورد جدید از COVID-19 را برای اولین بار در نزدیک به سه ماه گزارش کرد

آنتوان گفت: “آنها این کار را غیر مهم جلوه دادند … زیرا مهم به نظر نمی رسید که ما هرگز شک کنیم که چه اتفاقی برای این بدن افتاده است.

آنتوان به آتش آمد تا از این موضوع آگاه شود.

“این نوعی تعطیلی است. این نوعی مقابله با آسیب هایی است که همچنان دفن شده اند. “

با این حال ، برای دیگر دانش آموزان سابق ، تجربه آنها در مدرسه مسکونی بسیار دردناک است که نمی توان درباره آنها صحبت کرد.

بازمانده گلوریا مورگان گفت: “بسیاری از بازماندگان به اینجا نیامده اند زیرا به خاطر سپردن آنها برایشان بسیار دشوار است و داستان خود را بیان می کنند ، اما کسانی که آمده اند بسیار شجاع بوده اند.”

“من به عنوان قاضی فدرال در روند ارزیابی مستقل مدارس هند ، 11 سال به کشور سفر کردم. من صدها بازمانده را شنیده ام که داستان های خود را برای من تعریف می کنند … اما قسمت غم انگیز این نیست که هیچ یک از آنها درباره فرزندان گمشده به من نگفته اند.

“آن زمان ما مورد توجه قرار گرفتیم. چگونه می توانیم درباره 215 کودک گمشده صحبت کنیم؟ “

در اطراف آتش ، جامعه Splacin برای حمایت از بازماندگان جمع شد و امیدوار است که جامعه گسترده تر آماده شنیدن این سخنان باشد.

داگ توماس ، مشاور گروه گفت: “من امیدوارم که بعنوان یک رهبر منتخب برای مردم ما ، داستانهای ما در واقع اکنون شنیده شده و مورد توجه قرار گیرد ، آنها فقط بخشی از گزارشی نیستند که مردم می توانند به راحتی آن را حذف کنند.”

تا پایان آتش سوزی ترسناک در روز دوشنبه ، اعضای جامعه تحت فشار نیاز به حمایت مداوم دارند.

کریستین گفت: “من خیلی نگرانم که وقتی اخبار روزنامه ها بیرون می آیند گم شوم.”